Wednesday, June 16, 2010

Mijn helden

Hij is pas vier jaar oud en nu al krakkemikkig en overwerkt. Maar ik koester hem, neem hem op schoot (lekker warm) en hij gaat regelmatig met me mee op reis.

De laatste tijd laat hij me echter steeds meer in de steek. Eerst ging de batterij kapot, waardoor ik nooit verder dan 1,5 meter van een muur kan zitten, verbonden met een snoer, anders doet-ie-het-niet. De hoekjes waren er de afgelopen maanden ook al afgespat en deze week, terwijl ik net heel veel werk heb, ging de cursor opeens zijn eigen weg over het beeldscherm zoeken en complete alinea's verplaatsen. Oftewel, toetsenbord kapot.

Ik had geen zin om hem naar de enige Apple-store van China te brengen (goddank slechts 15 minuten fietsen), want was bang dat hij daar een tijd in de revisie moest. Dus heb nog een week gewerkt met een aangekoppeld geleend Spaans toetsenbord. Werkend aan tafel met een wit glad computertje, met een enorm toetsenbord ernaast. Niet cool.
Maar hij deed het. Ik heb de afgelopen tijd geklaagd omdat ik vier jaar levensduur eigenlijk kort vind. Realiseerde me later echter dat hij bijna elke dag en bijna altijd aan staat.

Vandaag naar de jongens van de Applestore gegaan. Hele hulpvaardige mensen, die -anders dan ik elders gewend ben- niet meteen naar de garantieperiode vragen of meteen een rekening schrijven. Ze helpen eigenlijk altijd. Ik had superveel mazzel vandaag: ik heb een compleet nieuwe desktop gekregen EN een nieuwe batterij. GRATIS! Binnen 1,5 uur gefixt.



De winkel is de zonder twijfel de schoonste van Peking. Alles van glas. Ze hebben er full time een legertje schoonmakers rondlopen die elk stofje wegvegen.

No comments:

Post a Comment