KARAKTER (S)

Het valt nog steeds niet mee. Misschien ben ik hiervoor wel te oud. Ik ben uren bezig geweest met het schrijven van karakters. En als ik even wegloop om wat te drinken en vervolgens eens een poging waag om de karakters van een uur geleden op te schrijven, ben ik ze vergeten. Het zijn 27 streepjes die in oneindige combinaties naast, onder en door elkaar gebruikt worden. Sommige zijn inderdaad net plaatjes, en daardoor gemakkelijker te onthouden. Het karakter voor ‘u’ is bijvoorbeeld het zelfde als ‘jij’ maar dan met het teken voor ‘hart’ erbij, zodat je ziet dat het respect uit het hart komt. Ik heb mijn favorieten, dat dan weer wel. Dat zijn de karakters met vierkantjes erin. Die zijn lekker afgebakend en gestileerd, gewoon mooi om naar te kijken. Het karakter voor land is er zo een, ik heb er lol in om dat woord te schrijven. Ik wordt wel steeds vloeiender in het schrijven van de karakters. In het begin voelde ik me echt een kleuter die leert schrijven, omdat alle bewegingen zo onwennig zijn. Het ziet er dan nog allemaal horkerig en krasserig uit (zie foto). Verder is het geen kwestie van intelligentie tot nu toe, maar vooral van (visueel) geheugen. De grammatica is goddank tot nu toe relatief simpel. Deze taal kent geen verbuigingen van werkwoorden, het is dus ik lopen, hij lopen wij lopen etc. Onze lessen zijn in het begin van de ochtend plenair, we zitten dan met 8 man in de klas en oefenen nieuw vocabulair, grammatica en uitspraak en soms ook dialogen. Daarvoor gebruikt de juf dan plaatjes die ze uitknipt uit een tijdschrift. Het ene plaatje stelt dan een Chinees voor, het andere plaatje een blonde buitenlander. Die houdt ze afwisselend omhoog en dan laat ze ons zinnen maken. In de loop van de ochtend spiltsen we op in kleine groepen van 3-4 man en dan oefenen we spreekvaardigheid. Dat is met een andere juf. We hebben er voor ons allen in totaal 8, waarvan de hoofddocenten redelijk Engels spreken en de andere eigenlijk niet. Dus dat is vooral bij grammaticale uitleg soms wat ingewikkeld. Maar het gaat.
In het park wordt ook geschreven, door volwassenen en kinderen. Ze nemen een enorme kwast en dopen hem in water. Daarmee maken ze met gemak en heel sierlijk de mooiste tekeningen/gedichten op de grond. Zo simpel, maar zo mooi.