Tuesday, August 11, 2009
Mijn nieuwe roeping?
Mijn collega's weten veel, over de theemarkt, de producten. Ten opzichte van mijn collega's voel ik me soms een kind in deze wereld. Ik vraag veel, omdat alles nieuw voor me is. Ik zit bij vergaderingen en probeer op te pikken wat ik kan, vaak vraag ik achteraf nog even hoe het precies zit. Als mensen 1:1 met me praten gaat het momenteel best goed. Maar als ze snel praten tijdens een veragdering, onder elkaar en grapjes maken, is het lastig te volgen. Ik wil graag dieper in het bedrijf afdalen om dingen te begrijpen, maar als het gaat om het lezen van marketingplannen etc heb ik echt hulp nodig. Dat is ook een illusie, dat ik dat zou kunnen na iets meer dan een half jaar Chinese les. Toch mag ik best tevreden zijn. Dat ben ik niet snel, dus ik schrijf het nu toch maar even op (dank Anne-Marie). Ik heb vandaag meer dan een uur met een man gesproken over mijn theehuisplan en we begrepen elkaar goed. Vandaag heb ik bovendien een half uur met de general manager van Wuyutai zitten praten over mijn toekomst, ook in het Chinees en dat ging ook redelijk. Mijn stage loopt nl over 1,5 week af. En we zijn het erover dat we op een of andere manier willen blijven samenwerken. Ik zou dat het liefst via mijn eigen bedrijf doen, op projectbasis (export, trainingen etc). Maar daar moeten we het nog over hebben. Ze blijven het maar spannend vinden, die buitenlander in de toko. Er zijn twee dingen waar ik ten opzichte van mijn collega's meer weet en waardoor ik waardevol ben. Ten eerste is dat het Engels. Er zijn 2-3 van de 700 mensen die enigzins Engels spreken en ze hebben dringend iemand nodig die hen kan helpen om de verkopers te trainen die mn buitenlanders te woord staand. Ten tweede ken ik de 'buitenlandse cultuur' goed, wat dat ook mag zijn... Maar het helpt om nieuwe producten te ontwikkelen waarvan de verpakking moet aanspreken bij een buitenlands publiek. Ik heb vandaag bijvoorbeeld met ontwerpers om de tafel gezeten, omdat ik opeens als een soort 'expert' fungeer in dit soort situaties. En ik vind het vooral erg leuk om me met verpakking/vorm te bemoeien. Ook als het gaat om verschillen in benadering van Chinezen tov buitenlanders in winkels of op ander plekken. Volgende week reis ik bijvoorbeeld naar Guangzhou ( Canton) met collega's om een groep stewardessen te trainen van China Southern Airlines. Wuyutai heeft een aanbesteding gewonnen om in first/business class thee te serveren. Schouder aan schouder met Starbucks, die voor de koffie is ingeschakeld. De bedoeling is een een theeceremonie maar dat wordt natuurlijk niks met die kleine kopjes, theepotje in een plotselinge luchtzak... Dus het wordt een gestripte uitveroeing van een theeceremonie. En mijn rol is om de dames het Engelse theevocabulaire bij te brengen en om hen voor te bereiden op vragen van buitenlandse gasten. Ter voorbereiding ben ik van de week eens gaan zitten met een NL vriend om een lijstje zgn 'domme vragen' op te stellen. Erg leuk om te doen. Het varieert van 'waarom zijn die theepotjes zo klein?' en 'is groene thee hetzelfde als kruidenthee?' tot 'ik wil graag melk in mijn groen thee, kan dat?'. Op sommige meer specifieke vragen heb ik zelf geen antwoord, die heb ik doorgespeeld aan mijn Chinese collega's die 'thee' gestudeerd hebben. Ik zoek nog naar een leuke vorm om dit met de stewardessen te oefenen, dus wie een idee heeft, laat het me weten!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment