De mensen in Beijing moeten ook weer wennen. Mijn buren hebben al maanden een afzichtelijke schutting op de binnenplaats staan, gemaakt van smalle kartonnen dozen; De dozen waar de radiotoren van de nieuwe verwarmingen in zaten. Ik dacht toen nog, wat dom, die dingen worden meteen pap als er 1x regen overheen gaat. Zij wisten beter, vanwege de droogte staan ze er natuurlijk nog steeds. Ik hoopte stiekum dat ze vandaag zouden vergeten om wat met die dozen te doen, zodat er aan het eind van de dag een zielig hoopje papier zou liggen wat ze wel weg moesten gooien. Maar ze hebben er vlug allemaal (ook lelijke) plankjes en stukken plastic opgelegd. Ondanks dat, ik ben me ervan bewust dat ik een gast in dit land ben en dat ik niet iedereen zo'n idyllisch idee bij een hutong heeft. Mijn buren leven hier gewoon, knopen de eindjes aan elkaar en maken zich niet druk om de kleur van de bank. En die binnenplaats is gewoon voor je fiets en voor het spugen van de laatste kwat voordat je je huis ingaat. Niks feng shui.
Thursday, February 12, 2009
Het is ze gelukt!
Het is ze dus echt gelukt. Het heeft de hele dag geregend. Het begon rond een uur of 9 vanmorgen met een paar spetters en nu siepelt het alsmaar door. Grote plassen op straat en een donkere lucht. Ze kunnen ook alles namaken die Chinezen, zelfs Hollands pisweer. Tijdens de Olympische Spelen hebben ze met raketten voorkomen dat er regen zou vallen, nu hebben ze op dezelfde manier regen gecreeerd. Ik weet niet precies hoe. Iemand vertelde me vandaag dat er eerder deze week zilvernitraat de lucht in is geschoten. Hoe dan ook, geen goed idee om met je mond open de regendruppels op te vangen vandaag, het is zo zuur als wat. Niet alleen de troep waarmee ze het gemaakt hebben komt naar beneden, maar ook al het stof. Vreemd idee om nu regen hier te zien, ben het niet gewend. Ook het geluid is van lang geleden. Sinds de dag dat ik hier aankwam, 14 oktober is het al droog zoals ik gisteren schreef. De laatste spetters heb ik in Nepal gehad, in de bergen. 
De mensen in Beijing moeten ook weer wennen. Mijn buren hebben al maanden een afzichtelijke schutting op de binnenplaats staan, gemaakt van smalle kartonnen dozen; De dozen waar de radiotoren van de nieuwe verwarmingen in zaten. Ik dacht toen nog, wat dom, die dingen worden meteen pap als er 1x regen overheen gaat. Zij wisten beter, vanwege de droogte staan ze er natuurlijk nog steeds. Ik hoopte stiekum dat ze vandaag zouden vergeten om wat met die dozen te doen, zodat er aan het eind van de dag een zielig hoopje papier zou liggen wat ze wel weg moesten gooien. Maar ze hebben er vlug allemaal (ook lelijke) plankjes en stukken plastic opgelegd. Ondanks dat, ik ben me ervan bewust dat ik een gast in dit land ben en dat ik niet iedereen zo'n idyllisch idee bij een hutong heeft. Mijn buren leven hier gewoon, knopen de eindjes aan elkaar en maken zich niet druk om de kleur van de bank. En die binnenplaats is gewoon voor je fiets en voor het spugen van de laatste kwat voordat je je huis ingaat. Niks feng shui.
De mensen in Beijing moeten ook weer wennen. Mijn buren hebben al maanden een afzichtelijke schutting op de binnenplaats staan, gemaakt van smalle kartonnen dozen; De dozen waar de radiotoren van de nieuwe verwarmingen in zaten. Ik dacht toen nog, wat dom, die dingen worden meteen pap als er 1x regen overheen gaat. Zij wisten beter, vanwege de droogte staan ze er natuurlijk nog steeds. Ik hoopte stiekum dat ze vandaag zouden vergeten om wat met die dozen te doen, zodat er aan het eind van de dag een zielig hoopje papier zou liggen wat ze wel weg moesten gooien. Maar ze hebben er vlug allemaal (ook lelijke) plankjes en stukken plastic opgelegd. Ondanks dat, ik ben me ervan bewust dat ik een gast in dit land ben en dat ik niet iedereen zo'n idyllisch idee bij een hutong heeft. Mijn buren leven hier gewoon, knopen de eindjes aan elkaar en maken zich niet druk om de kleur van de bank. En die binnenplaats is gewoon voor je fiets en voor het spugen van de laatste kwat voordat je je huis ingaat. Niks feng shui.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment