Een vleugje groen

Gisteren heb ik 2 uur met drie meisjes aan mijn vingers gezeten. Ik heb mijn nagels groen laten lakken. Was nog nooit naar een nagelsalon geweest en dacht even snel tussendoor mijn nagels te laten lakken. Ik ben er zelf heel onhandig in, met zo'n kleur ernaast morsen ziet er al helemaal niet uit en het kost hier maar 2 euro. De dames hebben het met alle aandacht gedaan. Knalgroen met glitters. Ik ben halverwege in slaap gevallen. Dat vindt niemand vreemd hier en het kwam eigenlijk wel goed uit want ik heb s avonds weinig geslapen. Maar waarvoor al die moeite: gisteravond was er een gala van Bencham, de Belgisch Nederlandse Kamer van Koophandel hier in Beijing.

Het thema van het feest van gisteravond was ‘a touch of green’, een vleugje groen dus. Als er niet voldoende groen is in deze stad, moet je het zelf creeren hebben ze waarschijnlijk gedacht. Het was bedoeld om te laten zien dat Bencham aandacht heeft voor het milieu, maar eigenlijk heb ik dat de rest van de avond niet terug gezien. Mannen in black tie, dames ook mooi. Iedereen met een touch of green dus. Dat varieerde van sjaal tot strikje en inderdaad, mijn nagels. Heb gistermorgen nog heel erg lopen zoeken naar een goeie galajurk. Maar niks gevonden. Jurken in de boetieks hier in de buurt zijn allemaal te klein en had geen zin om veel geld uit te geven. Dus heb ik me maar weer in de jurk geduwd die ik in Shanghai had gekocht. Zit wat strakker op het moment, onder die paarse jas ben ik deze winter een beetje gegroeid. Hoog tijd om weer te gaan hockeyen.

Ik ben sinds afgelopen maand lid geworden van Bencham, ze organiseren veel lezingen en het is goed voor mijn netwerk zal ik maar zeggen. Klinkt vreselijk, maar dat is toch de reden dat al die 250 mensen een plaats aan de tafel gekocht hebben voor 100 euro. Heeeeeel veel geld voor hier. Maar tenminste weer eens een mals stuk kalfsvlees op mijn bord. Erg lang geleden dat ik (goed) westers heb gegeten.
Het gala was in het Kempinsky Hotel, een van de beste hotels van de stad. Er was flink uitgepakt met een trommelshow, DJ en het programma werd aan elkaar gepraat door Felice Steenbergen. Een nogal drukke Belgische presentator, die op televisie ‘het Swingplaleis’ presenteert. Ingevlogen door sponsor KLM. Werd een beetje gek van hem, en de rest van de tafel ook. Gelukkig zaten we ver van het podium, met een leuke groep mensen. Ik plaats hier tzt wel een link naar de Benchamwebsite, daar staan dan wat foto’s op. Bettina Vriesekoop was ook aanwezig, heb helaas niet met haar gesproken. Ze was vrij snel weg. Ik hoop dat ik die kans binnenkort nog krijg. Ze gaat weer terug naar Nederland hoorde ik. Het is een bijzondere vrouw, erg inspirerend en zou haar graag ontmoeten. Henk kent haar via via en is wat aan het regelen, evt een lezing door haar voor de mensen van ons cursusprogramma. Wie weet.

Henk was mijn tafelheer, tevens vriend en studiegenoot. Met een Amerikaanse dame die bij ons aan tafel zat zijn we rond een uur of 12 weggegaan en beland in een club, LAN, die Henk kende. Die zitten hier op de meest vreemde plekken. In dit geval op de 5e verdieping van een kantorencomplex. Ontworpen door Philip Starck. Erg trendy, met superdj, Chinese gogo-danseressen met blond haar, alle gasten in wit, wonderlijke wereld. Ben niet zo vaak te vinden in dit soort clubs, maar heb veel gedanst en het was erg leuk. Henk is zijn huissleutels kwijt en ligt nu nog bij mij op de slaapbank te slapen. Ik zit met ontbijt in bed. Goeiemorgen Nederland.