Friday, January 30, 2009

Het jaar is 5 dagen oud en het knalt nog steeds... hard.





Dag 5 van het nieuwe jaar is bijna voorbij. Ik kijk uit mijn raam op de eerste verdieping en zie tegen de zwarte lucht spetterend vuurwerk. Alweer, en eigenlijk nog steeds. Op straat knalt het elke dag nog hard. Het is letterlijk geen seconde stil sinds de start van het nieuwe jaar. Vandaag helemaal. Het Chinese nieuwjaarsfeest, chun jie, duurt 15 dagen en op dag 1 en op dag 5 wordt veel vuurwerk afgestoken. Al sinds anderhalve week is het vuurwerk verkrijgbaar in de kraampjes op straat, en het lijkt nog wel even zo te blijven. Gedurende de dag komen vrachtwagens nieuwe voorraad brengen, die weer heel snel opraakt. Af en toe koop ik weer wat en steek dat ter plekke af, heb nu ook een voorraadje onder mijn bed, voor later dit jaar, bij speciale gelegenheden. Erg genieten dat het spul zo gemakkelijk beschikbaar is. Ik heb de afgelopen dagen een paar matten met 2000-klappers de lucht ingejaagd. En gisteren nog een geinige knal/spuitfontein voor 70 cent. Ik had geen vuur bij me dus vroeg aan de man van de kraam of ik het van hem kon lenen. Tuurlijk, toen ie zich omdraaide om te kijken wat ik ermee ging doen kreeg hij een paniekerige blik in zijn ogen. En begon hard tegen me te schreeuwen. Ik had het niet zo door, maar had de fontein op 3 meter van zijn kraampje gezet. hahaha. Ja beetje dom. Maar dan wel weer leuk dat zo'n verkoper nog blijft lachen. Altijd maar lachen, ook al gaat er van alles mis. (Laatst bijvoorbeeld een heftige fietsbotsing gehad waarbij ik een man van zijn fiets heb gereden. En maar lachen op de grond. Shit dat maakt het alleen maar erger.).

Vanmorgen hoorde ik de eerste zware knallen alweer om 8 uur. Echte dreunen zijn het, het Belgische werk zeg maar. In de loop van de ochtend zat ik hier op de bank een beetje te lezen toen ik op mijn dak geloop hoorde. Dat gebeurt wel vaker, dan is er weer een antenne omgewaaid ofzo. Maar nu bleef het geschuifel wat onrustig. Toen was het plotseling stil. Daarna gevolgd door een enorme knal. En nog een en nog een. Ze dachten zeker dat ik niet thuis was (of juist wel), in ieder geval is een groot deel van het stucwerk van het plafond gekomen. Bedankt, wat een sukkels. Ben meteen naar buiten gelopen maar durfde niet goed mijn deur uit want de stukken vuurwerk vielen vanaf het dak naar beneden. Kon ook niet echt lekker boven het geknal uitkomen, mijn eerste vriendelijke 'ni hao' (hallo!!!!) verdween in de dreunen. Ik was eigenlijk gewoon pissig en ben toen via het hotel hiernaast naar het dak gegaan en zag daar 2 mannen en een vrouw van ca 45 jaar met dat vuurwerk rommelen. Heb ze in mijn beste Chinees, maar met Hollandse expressie gezegd dat ik gvd niet wil dat ze op mijn dak vuurwerk afsteken. Kreeg een vage blik en glimlach terug. Realiseerde me vervolgens pas laat dat je hier niet zo snel heel boos moet kijken. O ja losing face, losing face. Dus daarna maar gelachen (inderdaad) en ze een goed nieuwjaar gewenst.

Toen werd het stil.

No comments:

Post a Comment