Thursday, January 21, 2010
Ze liggen als kauwgomplakken op de straat, de winterse rochels. Ze zijn vastgevroren aan het asfalt. Ik ben vanochtend alweer vergeten om een tweede broek aan te trekken en liep in mijn katoenen broek naar de supermarkt. Dat is te koud. Ik schiet er straks alsnog een aan. Gisteravond heb ik eindelijk mijn vriendin Joy weer gezien. We hadden heel veel zin om bij te praten en zijn samen naar de massage-plek om de hoek geweest. We deelden met elkaar een kamer dus ik kon zien dat zij drie (3!) broeken uit trok voordat ze in de pyama schoot die de masseuse verstrekt. Joy wil altijd weten hoeveel broeken ik aan heb. Ik zeg standaard 1 en zij zegt standaard dat dat veel te weinig is. Dit is het seizoen om de warmte binnen te houden zegt ze. Dat betekent aan deze kant van de wereld: veel kleding aan, Pu er thee drinken (GEEN groene thee, die werkt verkoelend), lams- of rundvlees en gember (getver) eten. De massage was echt supergoed, de dames die ons masseerden waren ook nog eens erg aardig. Ze hadden ons -als extra denk ik- een oliemassage op onze rug gegeven. Dus we wilden niet meer naar huis toen we om 10 uur s avonds compleet voor pampus op dat bed lagen.Uiteindelijk alle broeken, truien etc toch maar aangetrokken en rechtreeks met de taxi naar huis gereden. Joy en haar man hebben een huis gekocht, zei ze gisteren. Ik was blij voor haar, vooral ook omdat hun plek in mijn oude straat veel te klein is en geen daglicht heeft. Maar mijn enthousiasme viel in een soort leeg gat. Want ze vindt het helemaal niks, dat nieuwe huis. Het is veel te ver weg van haar werk (1 uur met openbaar vervoer), ergens buiten de 5de ring. Dat betekent dat ze pas laat thuis is, ze werken meestal tot een uur of 9 in de waterwinkel. Klanten bellen soms nog om half 11 s avonds voor een waterfles (zo een van 20 kilo). Ze gaat proberen om de telefoon niet meer op te nemen na 8 uur, wat me heel redelijk lijkt. Toen ik vroeg hoe het huis eruitziet, antwoordde ze dat ze dat niet wist. Ze heeft het nog nooit gezien. Ze is alleen naar de bank geweest 1,5 maand geleden om het te betalen (cash that is). Ik viel zowat van mijn stoel. Haar man regelt alles, heeft het uitgekozen, is aan het schilderen. En omdat ze vindt dat het een stom huis is, want te ver (Joy is eigenlijk een hele positieve vrouw), kan het haar allemaal niet schelen. Het punt is, ze heeft geen tijd om erheen te gaan. Er moet altijd iemand op het bedrijf passen, ofwel zij ofwel haar man (7 dagen p/wk). Ik wil er heel graag met haar heen, ben benieuwd naar het huis en zou graag willen helpen schilderen of wat dan ook. Over een week of 3 is het Spring Festival, dan ligt het hele land voor 2 weken plat. Dus dan kan het sowieso. Ik hoop dat ze er voor die tijd toch ook al zelf is geweest.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment