We zijn bedrogen!

Op de kast staat een kijkdoos. Het is de surprise die ik afgelopen week ontving van een van de 12 Nederlandse vrienden. Ik weet nog steeds niet welke. We hebben met een aantal mensen hier lootjes getrokken en vierden het bij Esther thuis. Compleet met pepernoten, gevulde speculaas en taai taai, want een vriendin van Esther was hier op vakantie en mocht alleen komen als ze bovenstaande in ruime hoeveelheden zou meenemen. Geweldig dat 'lootjestrekken.nl' hier natuurlijk ook werkt, dus was snel geregeld. Ik had Henk, dat was niet zo lastig want die ken ik al even. Toch nog op het allerallerlaatste moment een gedicht in elkaar geflanst en bij een redelijke winkel hier in de buurt een fotolijstje gekocht. Hopelijk voor hem eentje die niet na 1x uit elkaar valt. Tot mijn verbazing had bijna iedereen surprises gemaakt. Wist niet dat dat de bedoeling was. Het is echt al meer dan 10 jaar geleden dat ik er een ontving. Ik had even gespiekt en zag dat Henk zelf ook niet verder dan een gedicht was gekomen. Gelukkig. Er deed verder een Belgische man mee, hele aardige man, maar hij had toch niet helemaal door hoe het eraan toe gaat. De schuine gedichten, de ranzige surprises, het ging allemaal een beetje aan hem voorbij. Toen we hem vroegen wat Sinterklaas voor hem betekende zij hij 'mandarijntjes en zo'. OK. Mijn kijkdoos is een theehuis, compleet met tafeltjes, lampionnen etc. Ongelooflijk dat iemand zo'n tijd daaraan heeft zitten prutsen en weet dus nog steeds niet van wie ik dit gekregen heb. Na mijn cadeau kwam de volgende surprise tevoorschijn: een gewone kartonnen doos, zonder vorm of betekenis. Er zat nog wel een gedicht bij. Bij het openmaken van het cadeau vielen er meteen mandarijntjes uit, het was dus wel duidelijk wie dat 'gemaakt' had. Het gedicht was een uitgeprinte email, dus de 'sender' bovenaan verraadde meteen dat het onze "Gilles' was. Goeie avond was het. Die man heeft het toch maar weet gered om hierheen te komen slingerend door hutongs en glijdend over de rochels. Zodat ik het leukste feest van het jaar niet hoefde te missen. Kreeg eerder deze week van de buurvrouw al een pakje in mijn handen, ook bezorgd door Sint zeg maar toen ik net even niet thuis was. Wist zij veel. Dat pakje heb ik ruim voor 5 december opengemaakt. Eerst alle dropjes opgegeten en vervolgens braaf de rest van het pakje tot het weekend laten liggen. Vanuit Nederland kreeg ik dit weekend alarmerende berichten. Mijn 3 neven leken een heilig geloof te hebben in de sint, alhoewel Joep, de oudste, al wel wat kritischer aan het worden was. Afgelopen vrijdagavond stond Hanneke, mijn schoonzus, de laatste cadeautjes in te pakken. Toen Joep opeens beneden stond, want uit zijn bed gekropen. Joep heeft hard gelachen (zou ik ook gedaan hebben, als was het uit verbazing) en gelooft niet meer. Op de valreep dus. De volgende ochtend aan het ontbijt voelde hij ongetwijfeld dat hij zijn broertjes moest behoeden voor deze grootse samenzwering van ouders, grootouders, tv- persoonlijkheden etc. en riep hij heel hard 'we zijn bedrogen!'. Joep je hebt gelijk hoor, alleen nog wel even een paar jaar je mond houden. Ik weet hoe dat is, je vader bleef lang de sint trouw. Succes, je bent nu deelgenoot van het complot.