Weekendje naar de Wadden

Zover weg, de Wadden, en het is enige wat ik echt mis als ik aan Nederland denk. Afgezien van vrienden en familie zo nu en dan. Tenminste een keer per jaar ging ik een weekend naar een Waddeneiland, om weg te zijn uit de stad, weg van werk, afspraken en alleen maar met veel wind, zand en duinen om me heen. Soms alleen maar vaak ook met vrienden. Een min of meer verlaten plek waar je je met een fles wijn en wat eten kan terugtrekken, waar ik eindelijk dat boek kan lezen. En dit weekend heb ik het alternatief gevonden hier in de buurt; Xizhazi. Klinkt wel exotisch he. Het is een dorp van zo’n 30 huizen dat aan het eind van de weg ligt, zo’n 2,5 uur ten noordoosten van Beijing. De weg houdt er op. Het dorp heeft een kleur: bruin. Het is er gortdroog, de bomen zijn nog niet groen alhoewel het het afgelopen weekend 26 graden was. Alle bomen houden zich nog in tot de eerste spatten vallen, hopelijk snel. Als je om je heen kijkt zie je op de kam van de omringende bergen wachttorens, een slingerde Great Wall verbindt ze. Eindelijk uit de stad dus. We zijn met een groep van 5 mensen de afgelopen dagen in dit dorp geweest, en hadden vantevoren al een kamer gereserveerd. Alhoewel ik geen idee had hoe die er uit zou zien. We hebben flessen wijn meegenomen, Serranoham (vanuit de Spaanse hoek), vers brood van Carrefour en andere dingen waarvan we verwachtten dat ze er niet te krijgen zijn. Onze kamer was geweldig. Een grote ruimte in een oud huis aan een binnenplaats (zie foto). Voor de helft met ramen, het grootste deel echter houten vakjes met papier ervoor, in plaats van ramen. Binnenin een heel groot bed, waar met zijn 5 in hebben gelegen. Onder het (stenen) bed wordt aan de buitenkant van de kamer een vuur gestookt, zodat je s nachts het effect hebt van een electrische deken. Voordat je gaat slapen gebruik je het als een soort huiskamer; Dan klap je het matras terug en zit je op het bed wat te drinken, te eten. Ik heb de afgelopen dagen veel niks gedaan, inderdaad een boek gelezen in de zon, gegeten en 2 wandel/klimtochten over de muur gemaakt. Heerlijk. Ik voelde de vrijheid van een waddeneiland. Heel veel zon. Dat heeft me wel goed gedaan de afgelopen maanden. De zon schijnt vrijwel elke dag volop, ook als was het deze winter af en toe koud. Ik heb in vergelijking met Nederland dus een enorme dosis licht gehad, waardoor ik me goed voel. Klinkt alsof ik alleen maar vakantie vier hier, en laat ik het zo zeggen, als ik de gelegenheid heb, neem ik het er ook van. Nog een kleine 2 maanden studeren, daarna aan het werk. Ondertussen ben ik daarom ook bezig met het regelen van mijn stage. Die begint in juni. Ik probeer of ik in de theehandel een stage kan vinden. In Beijing, In Kunming (Zuid-China), heb ik wat vragen uitgezet bij relaties. Ik zou uiteindelijk erg graag mijn huis hier in Beijing aanhouden. Ik voel me thuis in dit huis, ook in deze stad. Als ik buiten deze stad mijn stage zou doen, zou ik daarna weer willen wonen in dit pand. Maar goed, dat heb ik niet allemaal in de hand, eens kijken hoe de komende maanden gaan lopen. Kijk er weer naar uit om te gaan werken, om iets te bedenken, te creeeren, in plaats van elke dag zoveel mogelijk op school te absorberen.