Vakantie in zicht

Nog een dag en dan heb ik vakantie. Morgen hebben we een 'Test', door bijna iedereen verafschuwd omdat je -net als vroeger- weer het gevoel hebt dat je extra je best moet doen. Een deel is schriftelijk een deel is mondeling. Meestal is het wel te doen, we hebben dit 2x eerder gehad. De docent laat ons na het schriftelijke deel alleen in de klas achter en gaat naar een andere kamer voor de mondelinge test. Om de beurt mogen we daar dan naar binnen. Grappig verschil met vroeger is wel dat we allemaal nog onze schriftelijke test voor ons hebben als zij al niet meer in de klas is, en we dus gemakkelijk aan elkaar de 'goede' antwoorden kunnen vragen. Maar niemand doet dat. Iedereen heeft denk ik toch het idee dat-ie deze studie voor zichzelf doet en niet een kunstmatig hoger cijfer wil halen. Alhoewel we natuurlijk stiekem allemaal wel nieuwsgierig zijn naar elkaars resultaten nadat de tests gecorrigeerd zijn.

Na de test gaan we morgen met alle laoshi (docenten) en studenten naar de karaoke bar. Yehhhhh. Ben er al eerder geweest hier. Het zijn superdeluxe plekken met kamers waar je met groepen van verschillende grootte kan zingen. De meeste Chinezen houden er heel erg van, en kunnen het ook best goed. En als ze het niet kunnen zijn ze schaamteloos. Wat heerlijk lijkt me dat, om gewoon heel hard en vals solo te zingen. Ben ik te verlegen voor, maar als we morgen de vakantie vieren met wat bier misschien durf ik dan wel. Tot nu toe heb ik met Holger een paar weken geleden 'Country Road Take Me Home' gezongen, alhoewel ik niet home wil, maar dat was wel leuk om te doen eerlijk gezegd. Als er nog spectaculaire foto's gemaakt worden zet ik ze op de blog.

Vanaf zaterdag vakantie dus. Alhoewel kerstmis niet gevierd wordt en de universiteit voor de andere lessen gewoon doorgaat deze maand, hebben ze voor onze groep een aangepast schema gemaakt. We zijn vrij tot 5 januari. Een aantal klasgenoten gaat terug naar huis, het grootste deel blijft hier en is druk bezig een vakantiebestemming te bedenken. Ik ook. Ik ga samen met Mira uit Bulgarije op pad. Op een of andere manier boeken we allemaal nog steeds niks, blijven we twijfelen hoe we nu precies zullen reizen. Je kunt hier voor niet teveel geld binnenlandse vluchten maken en ook op het laatste moment boeken. Dus we blijven allemaal maar zo'n beetje om de beslissingen heendraaien, maar ik denk dat het erop neer komt dat we uiteindelijk met een groepje van een man of 4-6 in Yunnan (Zuid_china) terecht komen. Mogelijk reizen we niet gelijktijdig maar ontmoeten we elkaar onderweg.
Als het gaat om mijn reiswensen: ik heb dringend behoefte aan een paar extra bomen om me heen, en wat minder mensen. Ik woon nu sinds half oktober in deze stad en ben maar 1x in 'de natuur' geweest. En zelf toen waren er nog heel veel mensen om me heen (zie blog over Kunming, stone forest in november). Ik ben dus al maanden achter elkaar in de stad en wil heel graag wandelen, groen zien. Vannacht heb ik gedroomd dat ik op Terschelling was, echt waar. Dat soort dromen heb ik nog niet eerder gehad. Zou erg graag willen dat Terschelling hier in de oceaan lag en dat ik even over het eiland kon lopen en fietsen.

Verder wordt de crisis hier ook steeds meer gevoeld. Zoals ik eerder schreef bezoeken we iedere maand een aantal bedrijven in een bepaalde stad/provincie. Volgende maand gaan we naar Guangzhou/Shenzen in het zuiden van het land. Een van de rijkste delen van China. Het programma daarvoor wordt voorbereid door de METP-organisatie. Vandaag hoorden we dat een van de bedrijven die we wilden bezoeken sinds deze maand niet meer bestaat, die heeft het niet gered. In totaal zijn in de Pearl River Delta (zuidelijk welvarend deel van China) sinds het begin van dit jaar 15.000 bedrijven over de kop gegaan. Maar goed, in China is het altijd een beetje goochelen met dit soort getallen, je weet het nooit precies. Statistieken kloppen hier per definitie niet.

Vandaag is trouwens een bijzondere (feest)dag hier. Landelijk wordt de '30th Anniversary of Opening Up & Reform' gevierd. 30 jaar geleden begon Deng Xiaoping met het herstructureren van de nationale economie, gelijktijdig toonde China ook meer belangstelling, openheid tov de rest van de wereld. Deng creeerde 4 economische handelszones die de aanzet waren tot verdere liberalisering van het land. Veel mensen hier zijn erg trots op de openheid en de (snelle) resultaten die China inmiddels heeft bereikt. Onder meer door het kopieren van beleid en methodes van andere landen (oa Singapore) en door de ongelooflijke gedrevenheid om het nog beter te willen doen is het land nu waar het is. Het is ook fascinerend om te zien wat het verschil is met de eerste keer dat ik hier was, zo'n 14 jaar geleden. Alles verandert hier heel snel, soms beangstigend snel. Waar vroeger alleen maar joint ventures mogelijk waren, kan je tegenwoordig een foreign enterprise starten hier.
Op TV is er veel andacht voor de 30ste verjaardag. Er is een Engelstalige Chinese zender, CCTV9, die ik volg. Wordt natuurlijk volledig gerund en gestuurd door de regering, maar is toch interessant om te beluisteren. Hoorde vandaag de CCTV-presentator spreken over de 'ridiculous cultural revolution', zo wordt er nu over deze periode gesproken.
Ik ben vanmiddag naar Tiannammen gegaan, Plein van de Hemelse Vrede, om te zien wat daar van deze dag te merken was. Ik was wel wat teleurgesteld, zag alleen maar een paar extra rode vlaggen. Had gehoopt op een boel Chinese officials, muziek etc. Misschien was dat eerder vandaag. Waarschijnlijk is er vanavond wel vuurwerk daar, maar.... ik moet studeren.

Ik heb veel zin in de vakantie. Ik weet niet of ik veel tijd heb / gelegenheid heb om mijn weblog bij te werken. In ieder geval leuke dagen allemaal!