Sof

Op uitnodiging van Imke en Martin ben ik in Xingyang (Henan), op de Internationale Thee Conferentie. Zij werken voor respectievelijk UTZ Certified en Solidaridad en promoten/werken aan het opzetten van duurzame plantages en supply chains. UTZ is heel groot in het certificeren van koffie en onlangs hebben ze ook Sarah Lee's Pickwick gecertificeerd.



Onze trip hierheen met de trein was al een heel avontuur en het verblijf zelf inmiddels ook.

We worden als VIP's behandeld, mogen niks zelf. Opgehaald met een of andere zwarte slee. Aangekomen hebben we ieder een soort lakei toegewezen gekregen die erg zijn best doet om niet meer dan 20 cm van me vandaan te lopen. Hij staat voor de kamerdeur op me te wachten, klopt op de deur als ik niet opschiet, wil mijn tas dragen, haalt water. Misschien dat sommige mensen denken, handig!, maar hij maakt mij dus helemaal gek. Toen we vanochtend vroeg aankwamen stonden ze alle drie voor ons klaar in de hal. Hijgend om het maar helemaal goed te doen. Studenten Engels, nog nat achter hun oren, die dit als vrijwilliger doen. Ze brachten ons naar de hotelkamer, echter toen we alledrie voor de deur stonden, want dat was hun opdracht, bleken ze geen sleutel te hebben. Wij ook niet want dit is geen gewoon hotel met een lobby, maar een super de lux complex met overheidsgebouwen, waarvan een van de gebouwen inderdaad een hotel is. Erg grappig, geen sleutel en dan ook niemand die enig initiatief toont en er een gaat halen. Martin suggereerde hun baas te bellen, en dat werd wel een goed idee gevonden. Een half uur later konden we de kamer in. Trouwens de 'Engelse' naam van de jongen die mij begeleidt is Sof (afkorting voor so freely Maar ja ik kan er nog wel 10 bedenken). Sof doet echt vreselijk zijn best, we worden enorm door ze in de watten gelegd en dat maakt dat ik heel graag wil ontsnappen.

De conferentie, want daar gaat het natuurlijk om, is een groot succes. Veel internationale gasten van thee associaties, uit VS, UK. Theebedrijven uit India. Erg leuke en gesprekken en lezingen. Sof zit achter me. De opening vandaag was spetterend, werkelijk duizenden mensen waren aanwezig. We werden ontvangen met trommels, drakendansen, vuurwerk etc etc. Beetje onverwacht werden we een podium opgestuurd en opgelijnd. Sof staat achter me. In de zon stonden we naar zo'n 10 toespraken te luisteren.
10 minuten later waren die paar duizend mensen opgelost. Hoe doen ze dat toch? Waren ze er wel echt?

De conferentie zelf is binnen. Gaat behalve over internationale thee-issues ook over de kwaliteit van de thee uit deze streek. Veel geproefd. Groene thee, kleine blaadjes, want nu is de oogsttijd, dus de blaadjes zijn nog heel fijn.
Morgen gaan we buiten spelen: theeplantages bekijken. Sof zit naast me in de bus.

Ik ga slapen, heb net tegen Sof gezegd dat hij me morgen niet hoeft te wekken. Eens kijken. Sof ligt toch niet naast me?

Bloemenactie

Verse bloementhee uit Fujian ontvangen, en meteen in taxi meegenomen naar EMS-kantoor voor verzending naar Nederland.
Voor de cadeauverpakking van de thee had ik eerder vandaag al een zorgvuldige selectie gemaakt, dus die kon ook meteen mee. Zie foto.
Moest natuurlijk bij EMS weer overgepakt worden in een of andere doos. Zo lang ik hier kom; China Post is altijd heel pietluttig met het verzenden van dozen. Meestal halen ze er zelfs nog naald en draad bij om het echt helemaal dicht te naaien. Maar goed om 7 uur vanavond was het weg.

Ook heel hard door Carl en webmaster aan website gewerkt. Carl woont ook in Amsterdam dus hij was op kantoor naast Ferry, de webmaster, gaan zitten. En ik bemoeide me er via Skype mee. Geweldig dat afstand geen verschil maakt, we konden allemaal gelijktijdig de testversie beoordelen en bekijken. Kan binnenkort live. Leuk!

Met Joy (Lou Yan) vandaag hier even wat gedronken. Ze vindt het ook een leuk huis, strijkt tevreden over haar 4 maanden dikke buik en zakt zo gemakkelijk mogelijk onderuit op de bank. We wonen nu gelukkig weer dicht bij elkaar, dus ik kan de komende maanden haar buik zien groeien. Ik mag een naam helpen bedenken, wat een eer!

Thee thee thee....

Letterlijk: ik sta er mee op en ga ermee naar bed. En tussendoor ook: Thee.
Ben met verschillende theeprojecten bezig, zowel in Nederland als hier, zodat ik van s morgens vroeg tot s avonds laat (vanwege zo efficient mogelijk werken met Nederland) met thee bezig ben.

Vandaag me weer ondergedompeld in CSR, corporate social responsibility, oftwel Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen. Ik schrijf een onderdeel van de website van de Nederlandse regering over maatschappelijk verantwoord ondernemen in China en dan in het bijzonder over certificeringsprogramma's (bv Fair Trade). Deadline deze week. Mijn contactpersonen binnen de certificeringswereld zijn allemaal in het buitenland (leuke banen hoor, heel de wereld over voor certificeringsprogramma's). Tegenlezers wel nodig, dus even geduld nog daar in Den Haag. Ik ken ze via -inderdaad- het theecircuit.
Airco op 30 graden, want het is nog koud in huis en schrijven maar.

Vandaag heel leuk gesprek gehad met Marco, de GM van een groot Indiaas theemerk hier. Heeft hulp nodig bij conceptontwikkeling,

En natuurlijk met Carl uit Amsterdam gesproken. Met wie ik heel erg druk bezig ben om een Moederdagactie in NL vorm te geven. Momenteel hebben we dagelijks contact via Skype om alles door te nemen. Vanwege tijdsverschil inderdaad niet altijd op 'normale' werktijden, dus tussen kindergeluiden (zijn kant) en het wegwerken van een KFC-burger (mijn kant) door, werken we hard. Ik verwacht overmorgen 1600 theebloemen hier in mijn hutong, van een plantage uit Fujian, Zuid-China. Vers geplukt uit de theetuinen daar, voor liefhebbers in Nederland!
Ze worden mooi verpakt en straks verstuurd naar moeders, vriendinnen etc. Met een persoonlijke wens, want die kan via mijn website www.teasuit.nl opgegeven worden.
Nog veel te doen, nu hopen dat alles snel weer vliegt daar in Europa, anders kan ik de rest van mijn leven nog bloementhee drinken.

Nieuw huis

Sinds eergisteren woon ik weer in een eigen huis. In hetzelfde deel van de stad, ook weer in een hutong. Ingo heeft geholpen met verhuizen, Frederic met de internet verbinding, verder een lokaal mannetje+vrouwtje om het te schilderen en 10 uur ayi (mijn hulp) om schoon te maken. Plus nog eenzelfde aantal uren van mezelf, want natuuuuuurlijk vind ik het na zelfs 10 uur Chinees schoonmaakwerk niet goed genoeg. De ayi maakt alles (=alles!) met afwasmiddel schoon, dus ik heb haar schuurspons en importJif en chloor in haar handen gegeven. Anyway, t is klaar nu.

Ik heb het gekozen vanwege de ligging en het licht. Het is een zogenaamd 'beifang' (lett: een noordelijk huis, met ramen/binnenplaats op het zuiden), wat gunstig is voor de lichtinval, zeker in de smalle straatjes hier. Het heeft een woonkamer, twee slaapkamers en een overdekte binnenplaats. Tot nu is die binnenplaats mijn favoriete stek, omdat ik direct licht van het glazen dak heb, van boven dus. 's morgens fijne plek om te ontbijten en wat te lezen. En ik heb er vanmiddag ook zitten werken. De zon schijnt hier dagelijks, maar nog niet heel erg heftig. Vraagt wel om een oplossing als de Beijing zomer losbarst en het hier 40 graden kan worden. Dan heb ik in ieder geval een echte Hollandse broeikas, haha.
Ben erg happy met deze plek. Eindelijk weer een basis om vanuit te wonen, leven en werken.

Krijg nog even geen foto toegevoegd, op Facebook staat al wel iets.